woensdag 28 november 2012auteur: Sieta van Keimpema

Inzet leden/melkveehouders; hart en ziel van de EMB

Dat de oproep van het bestuur van de European Milk Board aan de leden -ruim een maand geleden op de EMB-ledenvergadering in Kroatië - om naar Brussel te komen voor een tweedaagse demonstratie, zoveel leden op de been en de trekker zou brengen, is boven elke verwachting. Als je mensen onder je leden/sympathisanten mag rekenen die meer dan 1000 kilometer afleggen op de trekker (boeren uit Letland) of tot 1500 kilometer in de bus (Italianen, Polen en Kroaten), dan heb je het met je leden getroffen.

Bijna 1000 melkveehouders stapten op de trekker. Kippenvel, toen al die trekkers het Place du Luxembourg in Brussel opreden. Eerst waren hun claxons en zware motoren te horen, waarna een spectaculaire optocht van honderden trekkers volgde. Velen uit Duitsland en België, maar ook uit Frankrijk, Luxemburg en Nederland. Daarnaast kwamen ruim 2500 leden/sympathisanten met bussen, auto’s, trucks en vrachtwagens uit alle hoeken van Europa. Waaronder een groep Nederlandse leden, die ik ontzettend wil bedanken voor hun inzet en aanwezigheid.
De steunbetuigingen van de mensen die deze keer niet meekonden, waren hartverwarmend. Ik zie u graag een volgende keer weer. De inzet van onze leden, vormen het hart en de ziel van de EMB. Ik noem expliciet de sympathiserende melkveehoudersorganisaties, want zij kwamen met een paar honderd mensen uit o.a Polen, Letland, andere Baltische landen en zelfs Rusland. Indrukwekkend.

Gezamenlijk demonstreerden we twee dagen in Brussel voor het Europarlement waar belangrijke vergaderingen plaatsvonden over de toekomstige marktordening in het GLB.
De acties waren deels fel, dat zeker. Maar ze verliepen over het algemeen prima. De ME’ers die flink met melk waren bespoten, reageerden ontspannen: ze vonden het origineel want ze hadden nog niet eerder meegemaakt dat de brandslang tégen hun werd ingezet; meestal bedienen zij het waterkanon. En ook de veiligheidsmensen waar we continue tijdens (en voorafgaand aan) acties contact mee hebben, waren erg tevreden: “mooie actie, goed verlopen”, stelde ‘onze man’ vast.

De intocht van de trekkers en de acties die ruim in de media kwamen, waren slechts een deel van het totale programma. ’s Avonds vond er met een aantal parlementsleden een zeer levendige en positieve podiumdiscussie plaats die o.a. hun steun uitspraken en de acties rechtvaardigden. Waarbij de Groene fractie toezegde niet vóór deregulering te stemmen tot de door de EMB ingebracht monitoringscommissie een feit is!
De tweede dag woonde eurocommissaris Ciolos de herdenkingsplechtigheid bij voor de 157.000 melkveebedrijven die sinds 2009 zijn gestopt. In absolute stilte werden de melkveebedrijven die geen toekomst meer zagen, herdacht. Een verlies van minimaal 157.000 banen, een verschraling van het Europese platteland dat geen enkel positief effect heeft opgeleverd.

Commissaris Ciolos zegde toe opnieuw met de EMB om tafel te gaan zitten om onze plannen door te spreken. Ook beloofde hij alles in het werk te stellen om de boerenproblemen structureel op te lossen. Paolo de Castro, voorzitter van de Landbouwraad van het Europarlement kreeg de duidelijke boodschap mee dat er snel oplossingen moeten komen vanuit het parlement.

Talloze maatschappelijke en landbouworganisaties in de grote tent op het Place du Luxembourg, betuigden de tweede dag hun steun aan de EMB-leden. Andere organisaties stuurden schriftelijke steun. Waaronder de nationale boerenorganisaties uit Mali, Senegal en Benin...
Dus, terwijl een aantal parlementariërs en boerenbestuurders schande meenden te moeten spreken van het spuiten met melk omdat er mensen in de Derde Wereld honger lijden, stuurden deze Derde Wereld-boeren ons een steunbetuiging omdat hun markten verpest worden door onze Europese zuiveloverschotten.

Werkelijk tenenkrommend was de ‘bijdrage’ van LTO collega-bestuurders aan de discussie, die in het kader van de volksverlakkerij (ik kan het niet mooier maken dan het is) hun leden via de pers blijven wijsmaken dat de EMB het huidige quotum wil behouden. Een pertinente onwaarheid die ik bij deze in dikgedrukte hoofdletters wil weerleggen: DE EMB PLEIT VOOR REGULERING VAN HET AANBOD, OP DE KOOPKRACHTIGE VRAAG UIT DE MARKT. VIA EEN EUROPESE MONITORINGSCOMMISSIE DIE DE MARKT EN DE KOSTENSTRUCTUUR IN BEELD BRENGT. En om dit nog een keer goed en duidelijk uit te leggen aan alle Nederlandse melkveehouders, zullen wij een blad maken met inhoudelijke informatie over hoe we dat voor ons zien. Dit ontvangt u allen nog vóór de komende kerst.

Sowieso begrijp ik boerenbestuurders niet, die zich er met een Jantje-van-leiden vanaf maken door te stellen dat “de race al gelopen is” wanneer het om de voorstellen voor de marktliberalisatie gaat. Want er is nog niets definitief besloten in Brussel over hoe de toekomstige (landbouw)markt- liberalisatie er uit zal zien. Daarbij werpt zelfs de WTO weinig belemmeringen op voor het DDB- en EMB-alternatief.

En laten we eerlijk zijn; wat moet je nou met bestuurders die zich niet in willen zetten voor het belang van hun leden? Leden die geconfronteerd worden met sterk stijgende kosten en lasten die ze in het huidige systeem niet uit de markt kunnen halen. Bestuurders die, naast hun gelaten houding aangaande de melkveehouders, met schouderophalen de afschaffing van de rode diesel hebben geaccepteerd, de afschaffing van het PZ, het verdwijnen van het complete landbouwministerie en recent het strepen van de “L” uit “EL&I”. Allemaal “gelopen races”, “verspilde moeite”? Terwijl iedere maatschappelijke groeperingen die geprotesteerd heeft tegen maatregelen uit het nieuwe regeringsakkoord, succes hebben gehad en daarmee het begrip ‘democratie’ inhoud hebben gegeven?
Bestuurders die beweren dat hun collega- boerenbestuurders “trekken aan dode paarden”?

Ik heb daar tot slot slechts één reactie op: bij ons zitten de “dode paarden” tenminste niet in het bestuur.

Klik hier voor foto´s en hier voor video´s