maandag 30 januari 2012auteur: Sieta van Keimpema
Week 3 - Grüne Woche
Week 3 - Grüne Woche
Een immense beurs kan je de Grüne Woche in Berlijn gerust noemen: een ‘groot rondje’ beurs is 9 kilometer terwijl een ‘klein rondje’ nog 5 kilometer lang is. De Grüne Woche is een echte consumentenbeurs, waar diverse landen uit de gehele wereld hun landbouwproducten promoten. Daarnaast komen veel EU landbouwministers en mensen uit de agri business naar de beurs in Berlijn om handel te doen en zich te laten zien op de diverse symposia en ontvangsten die tijdens deze beurs worden gehouden. Het immense Nederlandse paviljoen ziet er prachtig uit met een molen, grachtjes, tulpen en klompen (oké: niet erg vernieuwend, wel kleurrijk).
De EMB-persconferentie tijdens de openingsdag van de Grüne Woche, werd goed door de agrarische pers bezocht. Met als thema de problemen die de melkveehouders in de EU hebben met hun ondergeschikte positie in de zuivelketen, de oplossingen die we daar binnen de EMB voor hebben ontwikkeld in samenwerking met wetenschappers en deskundigen, en de risico’s die de EU aangaat met de huidige voorgenomen hervormingen in het zuivelbeleid.
Tussen de liberalisatie van de financiële sector en de voorgenomen verdere liberalisatie van de zuivelsector zijn veel parallellen te trekken: het afschaffen van bepaalde belangrijke sturingsinstrumenten en het versoepelen van de eerder strenge voorwaarden in de financiële sector, heeft de sector ontwricht en de huidige economische en financiële crisis veroorzaakt waar de Europese burgers nog decennialang onder te lijden hebben. Het liberaliseren van de landbouwsector terwijl instrumenten om de markt stabiel te houden ontbreken, evenals het gebrek aan transparantie in de keten en de ongelijke verdeling van de marges, zal er in ieder geval voor zorgen dat de huidige onrust onder de bevolking verder toeneemt terwijl ‘onrendabele’ regio’s in de EU ontvolken na het vertrek van de landbouwactiviteiten: Landbouwproductie die structureel wordt onderbetaald heeft geen toekomst. Met duurzaamheid, een term waar menig politicus zich ongeremd van bedient, heeft dit politieke landbouwbeleid in ieder geval niets te maken.
Na de persconferentie woonden we de opening van de Grüne Woche door partnerland Roemenië, bij. Diverse sprekers uit de politiek en landbouwsector passeerden de revue. Zonder uitzondering spraken zij over de negatieve gevolgen van verkoop onder de kostprijs, de ongelijke margeverdeling en de eigen verantwoordelijkheid van burgers in hun koopgedrag.
Voor de bühne weet men dus heel goed waar het aan schort. Jammer dat bij het doorzetten van al die mooie praatjes, men alleen voor de winstgevendheid van topmanagers in de handel en industrie kiest en niet voor de belangen van de Europese burgers en boeren. De noodzakelijke veranderingen in de landbouwsector zijn te gering en laten te lang op zich wachten.
De volgende dag kwam Euro Commissaris Ciolos op bovenstaande kritiek terug tijdens een persconferentie van Meine Landwirtschaft, waarvoor de EMB was uitgenodigd en die mede door de BDM ( EMB ledenorganisatie) werd georganiseerd. Ciolos vergeleek de huidige opstelling van de EU lidstaten met een olifant die je van koers wilt veranderen: “Je kan de olifant duwen en trekken, maar veel resultaat zal je niet hebben. Je zal hem moeten verleiden door iets lekkers voor zijn neus te hangen zodat hij achter je aan wil lopen. En jammer genoeg kost dat veel tijd”. Tegelijkertijd echter stelde Ciolos dat hij nog tijdens zijn ambtsperiode zijn doelstellingen wil hebben gerealiseerd. Daar hoort een evenwichtige markt, rechtvaardige margeverdeling en een gelijkwaardige positie van producenten in de keten bij. Na de persconferentie heb ik nog even met Ciolos gesproken en hem gevraagd hoever de Commissie was met het ontwikkelen van een systeem om melk uit de markt te laten ‘leasen’ door de EU Commissie bij een volgende melkprijscrisis. Ciolos antwoordde hierop dat er momenteel een analyse van het systeem wordt gemaakt en dat hij verwacht dat dit marktinstrument in 2014 kan worden gebruikt. (Even ter herinnering: in 2009 werd dit punt door de EMB als mogelijk marktinstrument om de markt snel te ontlasten bij overproductie en lage melkprijzen, ingebracht. De EU Commissie ‘least’ melkrechten tegen vergoeding, deze melk wordt niet gemolken of opgekocht waardoor geen voorraad ontstaat die later de marktprijzen weer drukt). We zijn erg benieuwd naar de analyse van dit instrument dat natuurlijk het snelste resultaat oplevert binnen een gereguleerde melkmarkt.
Deze week vertrek ik voor de tweede keer naar Berlijn, voor nog een paar vergaderingen. Ik hoop wat tijd over te houden om “De faire melk”- stand, van de vijf EMB-ledenorganisaties die faire melk op de markt brengen, te bezoeken. Het moet er erg druk zijn met voornamelijk Duitse consumenten die zich bewust uitspreken voor een faire melkprijs aan de melkveehouders. Dat is een hoopgevende ontwikkeling in onze maatschappij.
Zaterdag maakten 23.000 (!) Duitsers, meer dan het dubbele aantal dan zich had aangemeld, tijdens de demonstratie “Wir haben es satt” - We hebben er genoeg van - duidelijk aan Bondskanselier Merkel en landbouwminister Aigner, dat ze een eerlijker en duurzamer landbouwbeleid willen. Nu!
Sieta van Keimpema, voorzitter