woensdag 6 april 2022auteur: DDB

Kamerbrief op 1 april

1 april is van oudsher een dag om grappen te maken. Inmiddels kunnen we als melkveehouderijsector wel stellen, dat 1 april de datum is waarop we al meerdere keren voor de leeuwen zijn gegooid.

We hebben een minister gekregen op LNV, mevrouw Van der Wal-Zeggelink die zich strikt met stikstof en natuur bezig gaat houden. Bij dat stikstofverhaal is van tevoren aangegeven, dat alle sectoren bij moeten dragen aan de stikstofreductie: dus de bouw, handel, energie, industrie en de landbouw.

Kamerbrief

Vervolgens kwam op 1 april de Kamerbrief ‘Hoofdlijnen van de gecombineerde aanpak van natuur, water en klimaat in het landelijk gebied, en van het bredere stikstofbeleid’ naar buiten.

Een regelrechte aanval op de (melk)veehouderij. Geen woord over de inspanningen die andere sectoren moeten leveren, nee: alleen de veehouderij krijgt beperkingen opgelegd. Daarbij is het schokkend dat veel componenten uit de Kamerbrief regelrecht komen uit het rapport ‘Een duurzaam evenwicht’ waar ook LTO zijn handtekening onder heeft gezet.

Via een “woest aantrekkelijke” opkoopregeling, worden de komende jaren boeren geruimd. Niet alleen vrijwillig, nee ook door onteigening – voor de boeren die weigeren mee te werken. “Woest aantrekkelijk” moet dan slaan op het uitkoopbedrag voor de ‘early birds’, een bedrag dat 30% boven de marktprijs uitgaat (precies het bedrag dat de overheid bespaard aan juridische kosten wanneer een boer direct het moede hoofd in de schoot legt en wel mee wil werken aan zijn bedrijfsbeëindiging, hoewel de minister dat er niet bij vertelt), en boeren die pas later stoppen omdat ze het gepest van de overheid beu zijn, krijgen een lager bedrag, stelt Van der Wal.

Maar zoals de titel van de Kamerbrief al duidelijk maakt: met de aanpak van het door de overheid gecreëerde stikstofprobleem, zijn we er niet. Inderdaad: het door de overheid gecreëerde stikstofprobleem waar alleen Nederland last van heeft in Europa, omdat Nederland een eigen theoretisch model en ondeugdelijke systematiek heeft bedacht, waar mensen en onmisbare boerenbedrijven, aan worden opgeofferd.

Onrealistische opgaves

Maar met het onteigenen van boeren voor stikstof, zijn we er niet. De boerenbedrijven worden ook als enige sector door minister Van der Wal aangesproken op de waterkwaliteit en mogen de klimaatopgave (broeikasgassen) invullen. Daarvoor zijn er al vele wetten en regelingen opgetuigd die daar de mogelijkheden voor moeten bieden zoals de Omgevingswet, de Kader Richtlijn Water, het Nationaal Strategisch Plan, het nieuwe GLB, de uitvoering die Nederland aan de Vogel- en Habitatrichtlijn geeft enz. enz.

“In overeenstemming met de vereisten van de Vogelrichtlijn en Habitatrichtlijn (VHR) is het voorkomen van verslechtering en het realiseren van een gunstige staat van instandhouding van de natuur een continue verplichting. Het tegengaan van verslechtering moet te allen tijde geborgd zijn. Met de

integrale aanpak worden daarnaast richting 2030 onvermijdelijke stappen gezet naar het (op termijn) bereiken van de instandhoudingsdoelen”, stelt Van der Wal in de Kamerbrief. Maar: is dat nu net niet wat eraan mankeert in Nederland qua beleid? Dat we niet meten maar schatten? Met Aerius? Terwijl de Commissie Hordijk aan heeft gegeven dat Aerius niet doelgeschikt is?

Daarnaast heeft het PBL zich uiterst kritisch uitgelaten over het focussen op de Kritische Depositie Waardes (KDW’s). De overheid zou, stelt het PBL, juist moeten overwegen om de stikstof niet centraal te stellen in het natuurbeleid, maar de natuurkwaliteit. Omdat de reducties die nu moeten worden gerealiseerd, onrealistisch zijn. Terwijl de depositie vanuit het buitenland dan nog niet eens is meegeteld. Het is een conclusie die eerder ook al getrokken werd door Geesje Rotgers en haar team: wanneer al het leven uit Nederland is verwijderd, halen we de KDW’s nog niet.

Landbouwopgave

De minister weet waar ze het wil halen: “Bovengenoemde opgaven hebben grote gevolgen, met name voor de landbouwsector. Een succesvolle transitie van de landbouw en het landelijk gebied speelt daarin een belangrijke rol, waarbij het behalen van de verplichtende doelstellingen verzekerd wordt. Daarom borgen we dat het perspectief voor de landbouwsector onderdeel is van de aanpak. Over de uitwerking daarvan zullen de minister van Landbouw, Natuur en Voedselkwaliteit (LNV) en ik overleggen met de meest betrokken partijen. Daarnaast zal ik naar de brede welvaart in het landelijk gebied kijken. De aanpak levert zo helderheid en duidelijkheid op, een toekomstbestendige landbouw en een vitaal platteland, en op termijn ook meer perspectief op vergunningsruimte voor andere grote maatschappelijke opgaven zoals woningbouw, energietransitie, duurzame bedrijvigheid, landbouw, bereikbaarheid en defensie”.

Ook deze minister komt niet verder dan holle frasen uitkramen. Want hoe die aanpak er uit moet zien, blijft – ook nu weer - verborgen.
Andere sectoren

Wie de Kamerbrief leest, valt daarnaast op dat in de andere sectoren (handel, bouw, industrie, energie) geen enkel bedrijf zijn deuren hoeft te sluiten. Terwijl zij toch grotendeels de illegalen zijn, zonder stikstofvergunning. Maar de overheid helpt hen! Met innovaties en fondsen. En uiteindelijk ook met die stikstofvergunning, gestolen van de landbouw.

Broeikasgassen

Feit is dat de landbouwsector als enige sector, broeikasgassen in de bodem en gewassen bindt én afvoert. Waarvan zelfs een deel van de broeikasgassen uit de maatschappij. Doelbewust blijft de overheid dat niet te ontkennen, belangrijke feit over de landbouwsector, verzwijgen.

De veestapel is onderdeel ván de korte kringloop en veroorzaakt niet de klimaatschade zoals de industrie-, energie- of transportsector dat wel doen met hun uitstoot.

Daarnaast doen een uit de hand gelopen consumptiepatroon en een sterk groeiende (wereld)bevolking, alle inspanningen van de landbouwsector om emissies te reduceren, teniet. Het landgebruik voor het voeden van huisdieren zullen we maar even buiten beschouwing laten -evenals hun uitstoot.

Voedselcrisis

Er is nog nooit minder vertrouwen in de overheid geweest dan op dit moment. Een overheid die tientallen miljarden belasting-euro’s wil investeren terwijl er niet is gemeten, vastgesteld en onderzocht welke problemen we daarmee gaan oplossen. Ondertussen staan we op de drempel van een diepe crisis in de bereikbaarheid van voedsel voor veel mensen, door een oorlog. En is er alle reden om de voedselproducenten te koesteren, te behouden en ruimte te geven. De herhaling van Rutte III, dat weggestuurd werd omdat ze mensen ondergeschikt maakten aan willekeur, wordt door Rutte IV herhaald. Want: “Je lost een probleem niet op met de mensen die het veroorzaakt hebben.”

Natuurlijk accepteren we de Kamerbrief niet. De onteigening niet. We gaan deze strijd – opnieuw - aan.

1 april

Van oudsher is 1 april een dag waarop mensen die op het land werkten elkaar voor de gek hielden door elkaar om niet-bestaande boodschappen te sturen. Opdrachten die niet uit te voeren waren. Minister Van der Wal houdt kennelijk wel van een grapje. En ruimt – wanneer we ze van ons de kans krijgt - met haar 1 april opdracht, een belangrijk deel van de veehouders op, maar zal daarmee alsnog niet aan haar (ogenschijnlijke) opgave (kunnen) voldoen.

Namens het DDB Bestuur,

Sieta van Keimpema, voorzitter

 6 april 2022