dinsdag 11 december 2012auteur: sitebeheer
Euforie over Zwitserse melkprijs, onterecht
“Zwitsers hebben met 50 cent hoogste melkprijs EU” kopte 7 december j.l. een wel erg positief en helaas onjuist, bericht op Boerenbusiness.nl.
De DDB (Dutch Dairymen Board) nam naar aanleiding van de vermeldde melkprijs, contact op met haar Zwitserse collega’s bij BIG M, die de berichtgeving naar het rijk der fabelen verwezen.
Het bericht slaat op meerdere vlakken de plank mis. Ten eerste begint de titel al met een verkeerde veronderstelling: Zwitserland is geen lid van de Europese Unie en kan daarom nooit de hoogste melkprijs hebben van de EU.
Geen 50 cent
Daarnaast betaalt EMMI aan haar leden geen 50 eurocent uit, zoals in het persbericht wordt beweerd (en vermeld staat in de LTO melkprijsvergelijking).
A-, B- en C-melk
De melkprijs in Zwitserland is sinds de afschaffing van de melkquotering, nu drie jaar geleden, opgedeeld in een A- (interne markt), B- (Europese markt) en C-(wereldmarkt) melkprijs. De genoemde 50 eurocent is de richtprijs voor A-melk.
Er zijn een paar kleine locale melkfabriekjes die inderdaad alleen in A-melkprijs uitbetalen. EMMI hoort daar echter niet bij.
In de regel ligt de aan de melkveehouders uitbetaalde A-melkprijs lager dan de richtprijs. En in de maandafrekening aan de melkveehouders wordt een deel van de melk in B- en C-melkprijs afgerekend. En dan ligt de uitbetaalde melkprijs natuurlijk veel lager aangezien dit een ‘mengprijs’ van alle drie categorieën is.
Melkprijs 40 cent, kostprijs 75 cent
De gemiddelde uitbetaalde melkprijs bij melkfabrieken als EMMI en Cremo (de op één na grootste melkverwerker van Zwitserland) lag in oktober rond de 40 eurocent, met een kostprijs van 75 eurocent.
Tendentieus
De DDB vindt de berichtgeving over de Zwitserse melkprijs om meerdere redenen tendentieus: de melkprijs is niet alleen flink opgeklopt, aan de praktijk in Zwitserland wordt geen woord gewijd, terwijl de omstandigheden er dusdanig zijn dat de kostprijs voor de productie van melk, veel hoger ligt dan de gemiddelde kostprijs in de EU. Daarmee wordt slechts een halve waarheid verteld, waar deze publicatie niet eens aan toekomt , doordat de vermelde melkprijs ook al niet klopt. Tot slot wordt de gepubliceerde Zwitserse melkprijs naderhand niet verhoogd met BTW, zoals in de EU gebruikelijk is. Waardoor de verschillen met de EU-situatie verder oplopen.
Door onjuiste berichtgevingen, wordt de problematiek in de (Zwitserse) melkveehouderij niet serieus benaderd.
Onderstaand vindt u de vertaalde publicatie van onze Zwitserse zusterorganisatie in de European Milk Board, BIG M, zoals die vandaag aan haar leden is verstuurd. Daarin vind u ook een voorbeeld van hoe de melkprijs wordt berekend. De niet-vertaalde versie kunt u vinden op de vermelde links.
Wie niet vecht, heeft al verloren
De gevreesde uitkomst van de Eerste Kamer over de AP 14/17 (Onderhandelingen Zwitsers parlement over landbouwbeleid van 2014 tot 2017, red), is uitgekomen: Melkproducenten krijgen niet het recht een verplichte aanbodsregulering in te voeren. Zoals al in de debatten tijdens de Nationale Raadsvergaderingen, werden ook deze debatten geplaagd door misverstanden, waarbij echter niemand de interesse opbrengt om deze misverstanden op te helderen.
1. Betekenis van de landbouw. De betekenis van de landbouw wordt door verschillende sprekers steeds weer benadrukt. Senator Graber stelt vast: “In uw Commissie wordt de grote betekenis van de Zwitserse landbouw steeds weer onder de aandacht gebracht, hoewel de landbouw slechts 1 procent aan het Bruto Nationaal Product toevoegt”. Wat betekent dat en waarom negeert de EMMI voorzitter dat hij met onze (goedkoop aangeleverde) melk alleen al 3 miljard Zwitserse Franken omzet? Zonder onze grondstof en imago, waaraan het EMMI zonder melkveehouders aan ontbreekt, zou Graber een nieuwe baan kunnen zoeken. Waarom negeert hij de grote afhankelijkheid van het toerisme en aanverwante branches aan de landbouw? Hoeveel miljarden brengt dat op?
2. Economisch achtergebleven gebieden. Citaat van Bondsraadlid Schneider Ammmann op de vraag naar verplichte invoering: " Het kan niet zo zijn dat we steeds interventie toepassen in economisch achtergebleven gebieden”. Wat bedoelde hij daarmee? Tot nu toe, hebben hij of zijn partij BLW nog nooit gezegd waar die gebieden liggen. Bedoelt hij bedrijven, die extensief werken (en daarmee overeenkomen met het streven van AP17) en weinig productie per arbeidskracht omzetten? Opheldering is noodzakelijk want iedereen p[raat over structuurverbeteringen maar niemand kan een bedrijf aanwijzen dat als voorbeeld genomen kan worden. Waar is de BLW bang voor. Voor de waarheid? Dat elk bedrijf dat in nieuwe structuren, zeg maar loopstallen, heeft geïnvesteerd, momenteel wordt gedwongen te stoppen?
3.Voedselsoevereiniteit: het begrip voedselsoevereiniteit is door de Via Campesina geïntroduceerd en betekent het recht van een land om in zijn eigen behoefte aan levensmiddelenproductie te voorzien en deze vorm van Agri-cultuur ook mag beschermen. Voedselsoevereiniteit heeft nooit de betekenis van een bepaalde hoogte aan zelfvoorziening!
4. Bijzonder betreurenswaardig is het, dat de Bondsraad weigert om het werk van de boerinnen (Agrarisch toerisme, boerderijwinkels etc.) in de SAK berekening (berekening van de standaardarbeidskracht, red.)te vermelden. De boerinnen brengen met hun arbeid een belangrijk deel van het bedrijfsinkomen binnen.
En terwijl in Bern de raden verder praten, wordt het melkschandaal alleen maar groter. Terwijl de (gentechvrije) Zwitserse melk krap is, betaalt de nummer twee van de Zwitserse melkverwerkers, Cremo, zijn leveranciers nog steeds 15% van hun melk uit als C-melk voor de prijs van 21 Rappen (17 eurocent)! Voor 65% wordt de A-melkprijs betaalt van 52 Rappen (43 eurocent) en 20% is B melk voor 49 Rappen (40 eurocent).
Hoe zullen de melkveebedrijven met deze miezerige melkprijs hun rekeningen betalen, laat staan de investeringen terug verdienen? Over reserves voor de oude dag, praten we al helemaal niet meer. Maar zolang als wij, de boeren niet in opstand komen, zeggen de verantwoordelijke personen kort maar krachtig: we zijn het met elkaar eens.
BAUERN brauchen einen FAIREN MILCHPREIS!
http://www.faire-milch.ch
Eine Aktion von BIG-M, der Bäuerlichen Interessengruppe für Marktkampf
http://www.milchstreik.ch