vrijdag 2 september 2011auteur: Sieta van Keimpema
Week 35 – Samen staan we sterk
Week 35 – Samen staan we sterk
In deze column, die ik schrijf, omdat onze voorzitter een weekje van een welverdiende vakantie geniet, wil ik de aandacht vestigen op het belang van draagvlak van een vereniging door het aantal leden.
Toen ik ongeveer zeven jaar geleden voor de eerste keer het NMV-verhaal van o.a. Peter ten Hoeve en Sieta van Keimpema hoorde, dacht ik als LTO lid, dit is de kans voor ons als melkveehouders, om gezamenlijk iets op te pakken, zodat we ons als ÉÉN front naar de politiek (en de zuivel) toe kunnen profileren!
Toen we halverwege de jaren 90, als drie standsorganisaties (ABTB, CBTB en Maatschappij van Landbouw) fuseerden, had de toenmalige politiek de angst, dat we als ÉÉN club naar buiten zouden treden, met zeer veel leden, en dus macht.
Kijk maar naar de vakbonden, hoe meer leden, hoe meer macht! Dat is helaas niet gebeurd.
Ik dacht, als we dit plan (van de NMV) nu gezamenlijk, MET de LTO's (NLTO, ZLTO enz) oppakken, dan KAN de politiek NIET om ons boeren heen.
Tot mijn grote teleurstelling namen zij, de LTO's, afstand van ons, erger nog, wilden niets van ons weten. Sindsdien leunen ze nog dichter dan voorheen tegen de zuivel en de Rabo aan, met het gevolg van verdeeldheid onder de boeren, en de daarbij behorende gevolgen. Ondertussen denkt de politiek: “die boeren zijn het toch nooit eens”, en moddert onze sector maar aan.
Ik ben ervan overtuigd, dat als we ÉÉN front waren geweest, met een rechte rug, dat wil zeggen, “dit kan voor ons als sector wel en dat kan niet”, dan hadden we als sector een eisenpakket op tafel kunnen leggen, zowel landelijk als Europees, waar men niet omheen had gekund.
Dan hadden we als landbouw kunnen onderhandelen, MET de overheid, en MET de retail, om ons van een gezonde toekomst voor onze gezinnen EN onze opvolgers te verzekeren!
Men praat nu wel van afbouw van de subsidies, maar het gaat om inkomenstoeslagen die in het leven zijn geroepen als PRIJSCOMPENSATIE, om het voedsel voor de consument goedkoop te houden.
In de tijd van de Romeinen zei men, “hou het volk rustig met brood en spelen”, nu anno 2011 is het nog zo, goedkoop voedsel, een auto en vakantie!!! Ten koste van de producent!!!
Daarom doe ik een beroep op u als melkveehouder, zowel leden als niet-leden, kom op vergaderingen, hoor onze voorstellen aan, en vooral, laat uw stem c.q. uw mening horen, niet in het belang van het bestuur, maar in het belang van onze sector.
Zorg dat wij als melkveehouders het niet zover laten komen, als onze collega's varkenshouders, die echt van armoede (lees: veel te lage prijzen), hun bedrijven moeten sluiten, met alle problemen, ook binnen de gezinnen, als gevolg...
Laat uw stem ook horen bij uw collega-melkveehouders, want als sector kunnen we alleen wat bereiken, als we als ÉÉN front naar buiten treden, zowel naar de zuivel, als naar de politiek toe, in het belang van een gezonde sector, met een fatsoenlijk inkomen voor onze gezinnen, En een toekomst voor onze opvolgers!
Jaap Majoor, vicevoorzitter DDB